Već uobičajeno je da se u našem jeziku pridjevi “posljednji” i “zadnji” upotrebljavaju u istom značenju, tj. da su sinonimi. No, za jezičke “cjepidlake” to baš i nije tako. Naime, ako pogledamo pridjev “zadnji” uočavamo da taj pridjev označava onog “koji se nalazi na kraju reda ili niza”. I tu završava njegovo značenje. Sa druge strane pridjev “posljednji” može imati sasvim drugačija značenja.
Može se definirati kao:
koji je jedini ostao – Posljednji komad čokolade.
koji se upravo pojavio – Cipele su posljednji krik mode.
konačni, zaključni, definitivni – Sve nas čeka posljednji sud.
najgori- On je posljednji ološ u gradu.
Još jedna od distinkcija koja ukazuje da je riječ o glagolima sa različitim značenjem je ta da “zadnji” ima parnjaka suprotnog značenja “prednji”, dok je za “posljednji” taj parnjak “prvi”.
Dakle, iako su ovi pridjevi često sinonimi u svakodnevnom govoru, važno je razlikovati njihove specifične nijanse značenja kako bi se jezička preciznost očuvala.
Koliko ponekad mogu biti bitne nijanse u jeziku, očigledan je primjer glagol “darovati” i “darivati”, jer iako bi se na prvi pogled reklo da su ovo dva glagola koja imaju isto značenje, osim što je jedan svršeni, a drugi nesvršeni, potpuno je različito kad kažemo:”Darovati djecu” i “Darivati djecu”, jer u prvom slučaju bi ostali bez njih, a u drugom samo ih obradovali poklonom.